De recente gebeurtenissen in Israël en de Palestijnse gebieden hebben de wereld geschokt. Terecht. Hopelijk hebben ze de wereld ook opnieuw wakker geschud en de ogen geopend. De gruweldaden van Hamas, de koelbloedige en afschuwelijke moorden op honderden Israëlische vrouwen, mannen en kinderen, de ontvoering en gijzeling van Israëlische burgers zijn met geen woorden goed te praten. Het zijn onbetwistbaar oorlogsmisdaden die wereldwijd veroordeeld moeten worden.
Dit geldt echter evenzeer voor de daden van de Israëlische overheid. Het doden van duizenden Palestijnse burgers, vandaag en doorheen tientallen jaren van conflict/geweld, de actuele gijzeling van miljoenen vrouwen, mannen en kinderen onder de meest barre en gewelddadige omstandigheden in Gaza (de aanhoudende en ongeziene bombardementen, het afsluiten van het gebied van water, elektriciteit, voedsel, medicijnen, humanitaire hulp… zonder mogelijke uitweg voor de bevolking) valt met geen woorden goed te praten. Dit zijn eveneens onbetwistbaar oorlogsmisdaden die wereldwijd veroordeeld moeten worden.
De unanieme veroordeling van deze misdaden tegen de menselijkheid (zoals bepaald in artikel 7 van het Statuut van Rome inzake het Internationaal Strafhof) is nodig maar niet genoeg. Het is de hoogste tijd om in te zetten op dialoog en op de creatie/vervulling van de voorwaarden die verzoening en samenleven in vrede mogelijk maken en bevorderen.
Als Vredesvrouwen, een eretitel die we kregen van de Vrouwenraad, de Conseil des Femmes Francophones de Belgique (CFFB) en het Platform 1325 voor onze inzet voor vrede en mensenrechten, kunnen we niet zwijgen. We spreken ons hierbij unaniem uit tegen het aanhoudende geweld en oorlogsgeweld en de schending van het internationaal recht door Israël en door Hamas. Het is een onbetwistbare waarheid dat de tijd gekomen is om de situatie te veranderen, niet morgen maar nu.
Wij vragen
- de onmiddellijke stopzetting van alle geweld en de opheffing van de blokkade van Gaza,
- de duidelijke afwijzing door politici en media van alle vormen van haatspraak,
- de unanieme veroordeling van de aanhoudende en ongestrafte schendingen van de mensenrechten, zowel de sociale rechten als de fundamentele vrijheden van alle vrouwen, mannen en kinderen die in deze oorlog gevangen zitten,
- een verhoogde inzet en druk voor de opstart van dialoog, diplomatie en de zoektocht naar een gemeenschappelijke basis om het verzoenings- en vredesproces te voeden, inclusief de uitvoering van de besluiten van de VN-Veiligheidsraad over vrouwen, vrede en veiligheid (Resolutie 1325 en co)
- de onmiddellijke opstart van een verzoeningsproces, met voldoende en gepaste middelen voor wederzijdse erkenning en ter heling van de trauma’s en het verlies na 75 jaar geweld en oorlog.
Geweld is nooit een antwoord. Laten we niet vergeten dat geweld steeds geweld voortbrengt en dat de enige weg uit deze impasse het pad van open dialoog, diplomatie, wederzijds respect en luisteren is, weg van machtsdenken en suprematie. Gelijkheid, inclusief gendergelijkheid, is een fundamenteel beginsel voor vrede. Aan de onderhandelingstafels moeten daarom ook een gelijk aantal vrouwen uit de mensenrechten- en vredesbeweging zitten, zoals VN-Resolutie 1325 vastlegt. Hun inbreng en perspectief zijn cruciaal voor de oplossing van conflicten, de postconflict heropbouw en het respect voor duurzame vrede.
Meerdere keren in de geschiedenis van het conflict en de bezetting werden er voorstellen gedaan. Zowel de eenstaatoplossing als de tweestatenoplossing kwamen aan bod. Zowel aan Israëlische als aan Palestijnse zijde werd er opgeroepen tot vrede en waren er burgerprotesten tegen het geweld en de oorlog. Deze vredeskrachten moeten versterkt worden, zelfs al lijkt een onderhandelde overeenkomst vandaag verder weg dan ooit.
Als Vredesvrouwen en vertegenwoordigers van organisaties die opkomen voor mensenrechten en vrede willen wij niet aan de kant blijven staan en de schendingen van het internationaal recht en van de mensenrechten in dit conflict aanklagen. We hameren daarom nogmaals op het belang van een staakt-het-vuren, de onmiddellijke opheffing van de blokkade van Gaza en het volledig respect voor de mensenrechten en het internationaal recht, allereerst om te vermijden dat er nog meer onschuldige burgerslachtoffers vallen. Tegelijk moeten echter de stappen gezet worden die verzoening, menselijke ontwikkeling en duurzame vrede mogelijk maken. Dit is een opdracht voor Israëli’s en Palestijnen, maar ook een verantwoordelijkheid van de hele wereld. Vrouwen moeten een gelijke stem krijgen in dit proces. Er is geen andere weg dan die van luisteren, dialoog en onderhandeling, menselijkheid en goede wil, vrijheid en gelijkheid.
Ondertekenaars
Kim De Weerdt, voor de Vrouwenraad
De coördinatie Platform 1325, Femma Wereldvrouwen en de volgende vredesvrouwen: Frédérique Lecomte, Elien Spillebeen, Anne Morelli, Loredana Marchi, Godelieve Van Haver, Annemarie Gielen, Sophie Jekeler, Magda De Meyer, Lieve Snellings, Betty Batoul, Katlijn Malfliet, Josée Desmet-Goethals, Julie Standaert, Lizette Stiers, Nahima Lanjri, Eugénie Bempunga, Anne-Marie Decoene, Micheline Briclet, Françoise Bosteels, Lydia Maximus, Ria Convents, Elly Van Reusel, Maggy Mwelwa, Ingrid Stals, Soumaya Hallak, Hélène Ryckmans, Jennie Vanlerberghe, Michèle Quintin, Natalie Eggermont, Modi Ntambwe, Rishan Kahsay, Els Van Hoof, Vida Razavi, Rita Robberechts, Jeanne Nyanga-Lumbala, Jeannine Moninga
NOOT
Deze brief beoogt geen (geo)politieke analyse. Wel een oproep tot een onmiddellijk staakt-het-vuren en de opheffing van de blokkade, tot respect voor het internationaal en humanitair recht, tot inzet van de nodige middelen om de dialoog en het proces van verzoening met het oog op vrede op te starten.
