Groep aan het woord: “Deze lessen zijn mijn medicijn.”

Twee cursisten uit de naaigroep van ALMA vertellen wat de workshops voor hen betekenen. 

Fatma komt uit Turkije en leert tijdens de workshops niet enkel naaien, maar ook Nederlands spreken. 

Fatma: “Ik woon ondertussen al zes jaar in België. Eerst heb ik in Charleroi en Brussel gewoond, en sinds vijf jaar woon ik in Antwerpen. Ik vind het fijn dat ik tijdens de naailessen van Tijd Voor Mij mijn Nederlands kan oefenen. Onze coach is heel vriendelijk. Zij geeft de les in het Nederlands, en ik praat met haar en met de andere vrouwen in het Nederlands. Soms gebruiken we ook wel wat Frans.”

“Behalve Nederlands leer ik natuurlijk ook naaien, want voor ik naar de workshops kwam, kon ik dat nog niet. Ik heb alles hier geleerd. Ondertussen heb ik al heel wat tassen gemaakt en ook een paar schorten, waaronder twee kinderschorten. Veel van wat ik maak, geef ik cadeau.”

“Vroeger kon ik geen lessen volgen omdat ik voor mijn ouders moest zorgen, maar sinds mijn ouders overleden zijn, heb ik weer tijd om naar de les te gaan. Enkel wanneer ik op mijn kleinkinderen moet passen, sla ik de naailes wel eens over. Ik heb drie kinderen, en vier kleinkinderen: één jongen en drie meisjes. Oma zijn is een full time job!”

Kate komt uit Nigeria. Voor haar zijn de naaiworkshops van Tijd Voor Mij het medicijn dat haar uit een zware depressie haalde.

Kate: “Door problemen met mijn rug was ik mijn werk kwijtgeraakt. Dat had me erg geïsoleerd en daardoor was ik in een depressie terechtgekomen. Ik at niet meer, ik sliep niet meer. Ik voelde me erg eenzaam en deed niets dan huilen. Ook als ik op straat liep, kon ik mijn tranen vaak niet inhouden.”

“De maatschappelijk assistent die me begeleidt, raadde me aan lessen te volgen. Het OCMW verwees me daarvoor naar Atlas, maar hun aanbod was niet echt wat ik nodig had. Bij Atlas raadden ze me aan naar Alma te gaan, en daar vond ik precies wat ik zocht.”

“Het is moeilijk te beschrijven wat deze naailessen voor mij betekenen. Het heeft mij een reden gegeven om ’s morgens uit mijn bed te komen. Ik heb het gevoel alsof ik mezelf weer ontdekt heb. Mijn depressie is voorbij! Vorige week had ik een afspraak met mijn maatschappelijk assistent, en ze zei: ‘Kate, ben jij dat?” Ze herkende me bijna niet. Een paar maanden geleden was ik zo depressief en liep ik de hele dag te huilen; nu heb ik weer zin in het leven.”

“Dankzij deze naailessen heb ik mijn passie ontdekt. Volgens Sissi, onze coach, heb ik talent voor naaien, maar dat was nooit aan de oppervlakte gekomen, omdat ik eenvoudigweg nooit had leren naaien. Ik ben nog maar een maand bezig, maar Sissi zegt dat ik heel snel bijleer. Ik vind naaien echt fantastisch om te doen. Ik begrijp nu ook beter waarom ik altijd al graag gestreken heb. Ik hou gewoon van alles wat met stoffen en kleding te maken heeft. Ik kan niet wachten tot ik mijn eigen kleren kan maken.”

“Ik leer snel omdat ik zeer gemotiveerd ben. Als Sissi iets voordoet, ben ik heel gefocust. De eerste patronen die ik gebruikte, heeft Sissi geknipt. Nu knip ik zelf mijn patronen. Als ik me thuis verveel, ga ik aan het knippen, om te oefenen. Mijn zoon heeft gezegd dat hij me een naaimachine cadeau wil doen, zodat ik thuis zelf kan naaien. Dat lijkt me heerlijk.”

“Als je naar de naailes wilt komen, krijg je bij aankomst een kaartje. Enkel wie een kaartje heeft, kan meedoen. Op die manier worden laatkomers ontmoedigd. Ik zorg er dus altijd voor dat ik goed op tijd aankom, want ik wil geen enkele les missen. De naailes begint om 13u, en soms kom ik om 10 of 11u al mijn kaartje halen. In afwachting van de les wandel ik dan door de buurt. Ondertussen ken ik de hele omgeving tussen het centrum en mijn huis als mijn broekzak. Zie je het verschil? Tot voor kort kwam ik amper mijn kamer uit; nu vind ik het heerlijk om buiten te zijn. Ik heb weer een reden om te leven. Dankzij deze naailessen heb ik mijn passie ontdekt en kan ik weer lachen.”