Breadcrumb
Perfectionisme: angst in een bontjas
“Perfectionisme is angst in een bontjas”, zei schrijfster Elisabeth Gilbert. Het lijkt immers een bewonderenswaardige eigenschap, dat streven naar perfectie in alles wat je doet. Maar wat ons diep vanbinnen drijft om steeds het beste van ons te geven, is vaak de angst dat we eigenlijk niet goed genoeg zijn. En daarom dwingen we onszelf om elke dag het tegenovergestelde te bewijzen.
Dat kan gaan van een kraaknet aanrecht, over een piekfijne presentatie, tot een smetteloze outfit (elke dag, ook wanneer je geen zin of energie hebt). Perfectionisme kan dus behoorlijk vermoeiend zijn.
Uiteraard is er niets mis met je best willen doen en goed werk afleveren. Het loopt echter mis wanneer ons perfectionisme het roer overneemt, waardoor we het erg moeilijk krijgen met foutjes die in ons werk sluipen. Wanneer we niet meer flexibel kunnen omgaan met onverwachte tegenslagen - en die strooit het leven nu eenmaal regelmatig op ons pad.
Perfectionisme kan behoorlijk vermoeiend zijn
Nog vervelender wordt het wanneer we onze eigenwaarde koppelen aan ons werk. Iets gaat niet zoals gepland, we maken een foutje, we kunnen niet aan onze eigen eisen voldoen… en we voelen ons minderwaardig. Ons zelfvertrouwen keldert en onze innerlijke criticus geeft ons ervan langs.
Ook hebben we soms de neiging om anderen mee te slepen in onze perfectionistische buien. Dan leggen we de lat niet alleen overdreven hoog voor onszelf, maar ook voor onze partner, kinderen, vrienden of collega’s. Vooral kinderen en partners kunnen het zwaar te verduren krijgen, wanneer zij aan de buitenwereld moeten tonen wat voor goede moeders of partners wij zijn.
De beste manier om ons perfectionisme onder controle te krijgen, is dus onze angst onder ogen te komen. Waar zijn we bang voor, en waar komt die angst vandaan? Ook moeten we leren dat onze waarde als mens niet afhangt van wat we doen. We hebben allemaal het recht om hier te zijn, of er nu een foutje in die presentatie geslopen is of niet.