Marijke Dehertog is beroepskracht én vrijwilliger bij Femma.  Voetbal is haar langste leven. Het grootste deel van haar vrije tijd besteedt ze aan FC Dames Ternat.  Deze niet voor de hand liggende  combinatie van ‘vrouwenbeweging’ en een eerder ‘mannelijke’ sport maakt ons nieuwsgierig. Hoe maakte Marijke kennis met de voetbalwereld? Wat trekt haar aan in voetbal? Welke gelijkenissen en verschillen ziet zij tussen Femma en een voetbalclub? Midden in de zomervakantie, helemaal corona-proof,  mailden we onze vragen aan Marijke. Spoedig ontvingen we van haar volgend openhartig en enthousiast antwoord.

Lees het artikel

Sofie Verscheure (57) was veertien jaar toen haar moeder stierf. “Zij was veertig. Ik heb altijd gedacht: als het leven zo kort kan zijn, wil ik straf leven. Zinvol leven. Zin: het moet betekenis hebben. Vol: ik wil genieten, er uit halen wat er in zit.” Op zoek naar wie ze was en wat ze wou, sprak Sofie mensen aan en stelde vragen. Ze richtte Symposion op, een woordenwinkel in hartje Brugge. Ook daar gaat ze door vragen te stellen op zoek naar de gelaagdheid van het leven en naar alles wat er echt toe doet.

Lees het artikel

Claire Vanden Abbeele is kunstenares, auteur en therapeute. Als therapeute werkt zij met mensen rond bewustwording en verliesverwerking. Ze geeft lezingen en workshops rond kunst, troost en levenskracht...  Femma vroeg haar om mee te werken aan de reeks ‘100 verhalen van vrouwen’. Met deze blog naar aanleiding van 100 jaar Femma, maken we op een bijzondere manier de kracht én kwetsbaarheid van heel diverse vrouwen zichtbaar. Claire brengt ‘met graagte’ haar verhaal in de vorm van een selectie uit haar creaties: 4 gedichten, 2 teksten en een foto van een schilderij. Een groot cadeau om ineens, in stukjes en zelfs meermaals van te genieten. De zomervakantie geeft daartoe de tijd en ruimte.

Lees het artikel

Ik ben geboren in Westmalle in 1951 in een landbouwersgezin en was de derde geborene van vijf kinderen.  Mijn man was onderwijzer in zijn geboortedorp Rijkevorsel en toen we trouwden in 1971 zijn we daar ook gaan wonen. Om mij in te burgeren ben ik datzelfde jaar nog lid geworden van de vrouwengilde, toen nog K.A.V. .

Lees het artikel

Een kip, een ei, zout, een partje colanoot, een beetje mosterdolie, bruin bier, een draadje … Met de meest eenvoudige ingrediënten, maak je vaak de beste gerechten … of een expo waar velen iets van zichzelf in herkennen. HALLO BABY was er zo eentje.
In tegenstelling tot huwelijks- en begrafenisrituelen, zijn rituelen die met de geboorte te maken hebben heel erg onopvallend. Zo onopvallend dat je je afvraagt (lees: dat ik me afvroeg) hoe je daar in godsnaam een expo over maakt die stand houdt binnen de contouren van een statig en majestueus museum, zoals BELvue én die opweegt tegen de verpletterende grootsheid van een kerk, zoals de H. Magdalenakerk in Brugge. We zijn er in geslaagd*.

Lees het artikel